Dla tych, którzy kochają malować, zima jest jednym z najjaśniejszych źródeł inspiracji. Mając do dyspozycji tylko farby lub ołówki, możesz przedstawić różne zjawiska - zamieć, zamarznięta rzeka, pokryte śniegiem świerkowe gałęzie, a nawet zjeżdżalnię.
Czy to jest to konieczne
kredki (lub farby pędzlem), papier A3
Instrukcje
Krok 1
Jeśli chcesz narysować zjeżdżalnię śnieżną, użyj przynajmniej ołówków, przynajmniej farb, pamiętaj tylko, że podczas przedstawiania zasp śnieżnych wymagana jest pewna umiejętność podczas mieszania farb i gładkiego malowania. Dlatego używaj farb, gdy tylko jest to możliwe. Pierwszą rzeczą, od której należy zacząć, jest przygotowanie do rysowania. Znajdź arkusz krajobrazu A3, a także puszki z farbą w bogatej kolorystyce. Zajmij wygodną pozycję przy stole i upewnij się, że z okna lub lampy jest wystarczająco dużo światła.
Krok 2
Wykonaj szkic slajdu ołówkiem bez rysowania zbyt wielu szczegółów. Aby to zrobić, narysuj zakrzywioną linię, jakby przedstawiającą tęczę, a pod nią jeszcze kilka linii. Taka wielość pozwoli ci lepiej poruszać się w świetle i cieniu obrazu.
Krok 3
Zmierz się z podstawowym tonem zjeżdżalni śnieżnej. Połącz biel, czerń i niebieski na palecie, aby uzyskać jaśniejszy odcień niebiesko-szarego. Pomaluj slajd białą farbą, a następnie narysuj gruby niebiesko-szary pasek u jego podstawy. Weź wacik, delikatnie nałóż go na świeży pasek i powoli pociągnij w kierunku górnej części szkiełka, rozjaśniając tym samym jego kolor. Idealnie, górna część zjeżdżalni pozostanie biała, a przejście kolorów na głównym rysunku będzie płynne.
Krok 4
Gdy uzyskasz podstawowy ton zjeżdżalni, pomaluj w cieniu. Zanurz pędzel w ciemnej farbie i narysuj krótkie pociągnięcia u stóp i po jednej stronie slajdu. Jeśli malujesz nocny krajobraz, w farbie powinno być dużo szarości, ponieważ nocny śnieg ma nudną paletę kolorów.
Krok 5
Aby zwiększyć objętość zjeżdżalni śnieżnej, znajdź półsuchy pędzel, zanurz go w gęstej białej farbie i prześledź kontur rysunku. Jeśli obraz przedstawia kilka slajdów, podkreśl głośność pozostałych w ten sam sposób, jednocześnie starając się, aby przejścia między nimi były tak płynne, jak to tylko możliwe.
