Fenomenu kina indyjskiego, który tkwi w jego popularności, nie da się wytłumaczyć: ponad tysiąc filmów rocznie, miliony fanów, niebotyczne opłaty gwiazd Bollywood, koszty filmu, które zwracają się w jeden weekend. Nic w tym dziwnego, bo premiera filmu odbywa się we wszystkich krajach Azji, Afryki, Ameryki, nie mówiąc już o prymitywnej Anglii i samych Indiach. Niestety rosyjscy fani nie mają możliwości obejrzenia nowego filmu na ekranach swojego kraju.
Fani Bollywoodu. Czym oni są
W pamięci fanów indyjskiego kina są chwile, kiedy kina na całym rozległym terytorium ZSRR były przepełnione podczas pokazów „Zity i Gity”, „Oszustów wbrew ich woli”, „Tancerki disco”. Polityka okazała się bardziej krucha niż miłość Rosjan do swoich idoli.
Dziś zarówno nowe, jak i stare filmy można znaleźć i obejrzeć tylko dzięki Internetowi. Niech nie zawsze będzie w dobrym tłumaczeniu, niech będzie obrzydliwej jakości, ale możesz usłyszeć głosy swoich ulubionych aktorów, dowiedzieć się o nowościach w ich życiu, obejrzeć niezapomniane numery taneczne.
Tradycyjnie wszystkich rosyjskich fanów indyjskich filmów można podzielić na dwie kategorie - przed i po. Idolami tych pierwszych są Amitabh Bachchan, Rekha, Dharmendra, Hema Malini, Mithun Chakraborty, Zinat Aman i wielu innych aktorów, których udział w filmach gwarantował sukces radzieckiej dystrybucji filmowej. Na początku lat 90. załamał się system dystrybucji filmów, po czym na całą dekadę powstała pustka informacyjna.
Filmy przenikały okrężną drogą, a dzieciom przekazywano legendy o popularności indyjskiego kina i miłości. Wraz z pojawieniem się Internetu pojawiła się druga grupa fanów. Nowe pokolenie nie podziwia już tańca disco, u szczytu popularności nowe gwiazdy - Aishwarya Rai, Deepika Padukone, Kajol, Priyanka Chopra i niezrównani faceci Shah Rukh Khan, Hrithik Roshan, Arjdun Rampal, Vivek Oberoi i John Abraham.
Wspólne cechy
Nadal istnieje tendencja do przedkładania kina komercyjnego nad społeczne. Jednak indyjskim filmowcom udaje się połączyć w tkankę jednego filmu problem społeczny z piosenkami, tańcami i historią miłosną. Z godną pozazdroszczenia regularnością filmy Bollywood Dream Factory są nominowane do Oscara, a nawet otrzymują entuzjastyczne recenzje krytyków filmowych. Najbardziej uderzającym przykładem tego uznania jest film Slumdog Millionaire z 2009 roku, który zdobył dziewięć Oscarów i został uznany za najlepszy zagraniczny film roku.
Wszyscy miłośnicy kina indyjskiego w naszym kraju ucieszyli się z sukcesu twórców Slumdog Millionaire. Wszystkim swoim przyjaciołom, którzy nie dzielą i nie rozumieją pasji do tego egzotycznego filmu, fani użyli tej taśmy jako przykładu. A dzisiaj, przed upadkiem sowieckiej dystrybucji filmów, fani Bollywood musieli i musieli szukać wymówek i udowadniać, że ich bohaterowie są dobrzy.
Różnice
W przeciwieństwie do fanów lat 80. i 90. dzisiejsi młodzi mężczyźni i kobiety mają okazję brać udział w tworzeniu filmów. Mogą brać udział w dodatkach za opłatą od 10 do 30 dolarów za dzień zdjęciowy. Ci, którzy mają szkolenie choreograficzne, mogą wziąć udział w kręceniu numerów tanecznych. Jeśli masz szczęście, możesz nawet zagrać rolę epizodyczną, na przykład białą kobietę na indyjskim weselu.
Współcześni fani Bollywood mają znacznie więcej możliwości studiowania indyjskich stylów tańca, języków, kultury i tradycji. Wyjazdy do Indii, pielgrzymki, zamieszkanie w kraju swoich marzeń stały się dostępne.
