Granie na gitarze kostką da wykonawcy jaśniejszy i bogatszy dźwięk, mimo że nieco ograniczy jego mobilność. Jeśli jednak wybierzesz właściwy wybór, unikniesz problemów.
Instrukcje
Krok 1
Wybierz materiał. Kostki klasyczne wykonane są z tworzywa sztucznego - ma dobrą elastyczność. Jednak do gry na gitarach elektrycznych i basowych często wybierane są egzemplarze wykonane z metalu - nadają one dźwiękowi jeszcze większej dźwięczności i specjalnego odcienia. Cena przedmiotu waha się od 20 do 40 rubli, można kupić zestaw trzech za 250. Jednak takie zestawy prawie nie różnią się od swoich tanich odpowiedników. Jeśli chcesz dać gitarzyście prezent, możesz kupić kostkę z kości słoniowej - rzadki i drogi okaz, ale wyróżniający się szczególną jakością.
Krok 2
Zdecyduj się na kształt. Klasyczna forma kostki to „drop”, jednak występuje również w różnych odmianach. Na przykład może być bardziej wydłużony lub przeciwnie, bardziej spłaszczony. Długie kostki można polecić graczom, którzy nie ściskają zbyt mocno kawałka plastiku w dłoni i cierpią na to, że często się wyślizguje. Z kolei bardziej spłaszczony kształt jest odpowiedni dla tych, którzy zbyt mocno uderzają w struny - przy zbyt długim „ogonie” ryzykujesz zerwanie sznurka.
Krok 3
Cienkie kostki są potrzebne do miękkich strun. Narzędzia te są trudne do złamania - mają imponującą elastyczność. Problem w tym, że właśnie dzięki elastyczności często po prostu zsuwają się ze struny, nie tylko nie nadając jej dźwięku, ale także zostawiając za sobą klik, który podczas gry z walką zamienia się w trzask. Nie powinieneś używać tego rodzaju plastiku do basów, gitar elektrycznych lub ogólnie metalowych strun. Ale dla miękkich strun gitary nylonowej jest to idealne rozwiązanie.
Krok 4
Pick średniej grubości jest wszechstronny. Posiada wszystkie cechy zarówno grubych, jak i szczupłych krewnych, nie przyjmując głównych wad. Dość trudno go złamać, nawet wyginając go literą „g”, ale podczas grania nie tworzy już trzasków, ponieważ nie „odrywa” się od strun.
Krok 5
Gruba kostka jest używana głównie do basu i solówek. Kiedy uderzasz, ryzykujesz zerwanie strun, podczas gdy szarpane uderzenia i pojedyncze nuty nie. Co więcej, prawie całkowity brak zginania całkowicie wyklucza samą możliwość trzaskania i dodatkowego hałasu.
