Winston Churchill jest jednym z najzdolniejszych polityków XX wieku. Jego życie jest przykładem tego, jak dążyć do celu i osiągnąć to, co zaplanowałeś, bez marnowania szczegółów i konwencji. Był w stanie wnieść wiele nowych rzeczy w życie angielskiego społeczeństwa i przez wiele lat będzie pamiętany przez wszystkich ludzi na świecie.
Winston Churchill jest jednym z najzdolniejszych polityków ostatniego stulecia. I to jest jasne dla wszystkich, tk. nazwisko tej osoby znane jest nawet tym, którzy nie interesują się szczególnie historią czy polityką. Arystokrata, wysoki rangą i po prostu mężczyzna – jaki był Winston Churchill?
Szlachetny rodowód
Oczywiście angielski arystokrata mógł urodzić się tylko w rodzinie szlacheckiej. Przodkowie Churchilla zdołali pozostawić swój ślad w ojczystym kraju. John Churchill, urodzony w 1650 roku, z łatwością mógł dorównać przyszłemu premierowi. Wśród jego przodków był słynny pirat Francis Drake. Ojciec odległego przodka Winstona był wybitnym politykiem. To właśnie Jan Churchill mógł później otworzyć drogę swoim potomkom na dwór i być blisko króla.
Sam Winston urodził się, jak mówiono, dosłownie w szatni. Rzecz w tym, że jego matka była na balu, kiedy po porodzie źle się poczuła. Pomimo tego, że krewni radzili jej, aby nie jechała na to święto, nadal na nie poszła. Wraz z nadejściem skurczów kobieta została przeniesiona do najbliższego pokoju, który przez przypadek na czas przyjęcia został zamieniony na garderobę. Tam urodziła syna. W gazecie opublikowano odpowiedni artykuł na ten temat, a dziecko nazwano Winston Leonard Spencer Churchill.
Data urodzenia przyszłego polityka to 30 listopada 1874 r. Jego rodzicami byli Randolph Henry Spencer – lord i polityk, a także kanclerz skarbu, matka – Lady Randolph – córka zamożnego biznesmena.
Dzieciństwo
Pomimo tego, że Winston był dzieckiem bogatych rodziców, prawie nie zauważył ich uwagi. To zresztą było typowe dla zamożnych majątków - nie opiekować się dziećmi. Ojciec poświęcił się całkowicie swojej karierze, a matkę poniosło życie towarzyskie. Dlatego jedną z głównych osób w życiu chłopca była jego niania Elizabeth Everest, która zajmowała się z nim kreatywnością i zapewniała mu odpowiednie wykształcenie. Współcześni przyszłemu premierowi zauważają, że niania traktowała swojego podopiecznego ze szczególną miłością i troską. To ona zainicjowała LLP, aby chłopca zabrano z pierwszej szkoły, do której poszedł na studia w wieku 7 lat. Przecież w tej szkole stosowano kary cielesne. Jednocześnie Churchill był dość kapryśny, co stale narażało go na karę.
Lata studiów
Po takim ćwiczeniu postanowiono przenieść chłopca do bliższej szkoły. W rezultacie wybrano Harrow School. Ta instytucja edukacyjna również została uznana za prestiżową, podczas gdy dyscyplina nie była tutaj na pierwszym miejscu. Winston Churchill stosował niezwykłą taktykę - nie zamierzał uczyć się wszystkiego, wystarczyło mu, aby studiował dla siebie te przedmioty, które osobiście lubił. W stosunku do innych dyscyplin był zimny.
Ojciec zauważył, że chłopca od dzieciństwa pociągały bitwy wojskowe - miał nawet ogromną liczbę blaszanych żołnierzy, z którymi ciągle grał. Dlatego dziecko zostało przeniesione do klasy „wojskowej”. I ten wybór okazał się słuszny - Churchill Jr. zaangażował się w swoje studia, a następnie wstąpił do Królewskiej Szkoły Wojskowej. To prawda, nie przy pierwszej próbie iz pomocą korepetytorów.
Kariera wojskowa i kreatywność
Następnie życie Churchilla toczyło się dalej wybraną drogą wojskową. Brał udział w różnych operacjach wojskowych, m.in. w stłumieniu powstania na Kubie. Jednak jego kariery wojskowej nie można nazwać burzliwą.
Churchill nieustannie spieszył się do gorących miejsc, ale, jak zauważają współcześni, nie kibicował sprawom wojskowym. Przyciągali go bardziej od strony twórczej - planował pełnić funkcję korespondenta wojennego. Za notatki z Kuby przyszły polityk otrzymał nawet pewne opłaty. Artykuły Churchilla były wysoko cenione przez czytelników, a nawet zaczęto je zabierać w dobrze znanych mediach drukowanych, takich jak New York Times.
Kariera polityczna
Po karierze wojskowej i korespondenckiej zaczęła się rozwijać jego sława polityczna. Churchill był powszechnie znany podczas swojego udziału w wojnie burskiej. Był aktywnie zaangażowany w obronę, dostał się do niewoli, skąd później mógł uciec. Prasa poszła za nim i celowo podkreślała siłę jego ducha, aby wzmocnić patriotyzm wśród ludności.
I to wsparcie prasy bardzo mu pomogło w zrobieniu kariery jako polityk. był znajomy swoim wyborcom. Dzięki swojej popularności z łatwością wygrał wybory do Izby Gmin. I tam już aktywnie rozwinął krytykę konserwatywnego kierownictwa kraju. Potem dostał się do Partii Liberalnej. Od 1905 roku Winston Churchill został wiceministrem ds. kolonii, a trzy lata później objął stanowisko ministra handlu i przemysłu.
Po swojej karierze Winston został ministrem spraw wewnętrznych, gdzie nadal monitorował politykę zagraniczną. Pokazał się jasno zarówno podczas I wojny światowej, jak i II wojny światowej. W pierwszym przypadku osobiście brał udział w operacjach i nakazał wojsku wejście na pozycje wojskowe. Jego opcje ofensywne nie zawsze kończyły się sukcesem, np. jedna z operacji doprowadziła nawet do tego, że parlament zażądał jego dymisji – potem zgłosił się na front.
W 1917 został ministrem uzbrojenia, a już dwa lata później został ministrem wojny i ministrem Królewskich Sił Powietrznych. Churchill był uważany za zagorzałego przeciwnika socjalizmu i próbował wszelkimi możliwymi sposobami ingerować w ustanowienie władzy radzieckiej w Rosji.
Druga wojna światowa była dla Winstona Churchilla szczytem jego kariery. Uczestniczył w tworzeniu koalicji antyhitlerowskiej. We wszystkich swoich działaniach był gorąco wspierany przez ludzi - według tych standardów popierało go 84% społeczeństwa.
Spadek kariery
W latach powojennych umiejętności wojskowe Churchilla straciły na znaczeniu dla kraju. Na pierwszy plan wysunęły się problemy gospodarcze, z którymi wcześniej nie zajmował się na najwyższym poziomie. A w następnych wyborach nie mógł osiągnąć upragnionego zwycięstwa.
Po wycofaniu się Churchilla ze spraw publicznych ponownie wybrał literaturę jako swoje przeznaczenie - wielkie dzieła, wspomnienia i inne zapisy, wszystko to stało się dla niego kwestią tamtych lat. Co więcej, za swoje wysiłki został nawet laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie literatury. Twórczość Churchilla wyrażała się także w malarstwie.
Życie osobiste polityka
Jeśli spojrzeć na życie osobiste Churchilla, to wszystko przebiega bez żadnych szczególnych wstrząsów. Nie miał tendencji do biegania po spódnice, nie był żigolo, bo a on sam był dość bogaty. I nie cieszył się wielkim sukcesem z paniami, tk. lubił dużo myśleć i sprawiał wrażenie osoby, której zawsze tu nie było.
W 1908 Winston Churchill poślubił Clementine Hozier. Młody człowiek uratował przed pożarem dobytek przyjaciół rodziny i poważnie naraził swoje życie, ponieważ ściany domu dosłownie zawaliły się za nim. Dziewczyna była pod wrażeniem takiego bohaterstwa, więc zgodziła się zostać jego żoną.
Mąż Churchilla był nieznośną postacią, ale ich małżeństwo było całkiem szczęśliwe. W życiu codziennym Churchill nazywany jest roztargnieniem, dużo pije i pali. Odwiedzał także kasyna. Winston i Clementine żyli razem przez 57 lat.
Ostatnie lata
Pod koniec życia Churchill doznał mikroudaru, ale jednocześnie nie stracił aktywności i chęci do działania. Mimo pogarszającego się stanu zdrowia ponownie wygrał wybory i ponownie został premierem.
Coraz szybciej pogarszał się jego stan zdrowia, był leczony z powodu głuchoty i patologii serca. Jednocześnie polityk złożył rezygnację dopiero w wieku 80 lat.
Churchill zmarł 24 stycznia 1955 z powodu udaru mózgu. Pochowali go głośno i wspaniale. W pogrzebie uczestniczyli wszyscy członkowie rodziny królewskiej. Jednocześnie ciekawe, że sam napisał scenariusz swojego pogrzebu.
