Richard Harris to aktor z Irlandii, którego filmy obejrzało kilka pokoleń widzów. Pozostaje jednym z najpopularniejszych aktorów amerykańskiego kina. To on, Richard Harris, zagrał w filmie „Harry Potter i Kamień Filozoficzny” Albusa Dumbledore'a. Ponadto był muzykiem, reżyserem i pisarzem.
Biografia Richarda Harrisa
Dzieciństwo
Richard St. John Harris urodził się 1 października 1930 roku w Limerick w Irlandii jako syn Ivana Johna Harrisa i Mildred Josephine Harris. Jego rodzina była wyznania rzymskokatolickiego, piąta z dziewięciorga dzieci. Wychowaniem zajmowała się głównie matka, a ojciec był zajęty pracą. Śledzenie wszystkich dzieci nie jest łatwym zadaniem, ale Mildred wstała wcześnie, poszła spać później, a dzieci dorastały, chodziły do szkoły, chodziły na tańce i kręgi teatralne, siadały na własnych lekcjach, pomagały matce Z pracami domowymi.
Młodość aktora
Rodzina należała do zamożnych, aw jego synu Richardzie ojciec miał nadzieję zobaczyć asystenta i kontynuatora rodzinnego interesu. Jednak od 10 roku życia chłopiec poważnie zainteresował się rugby, grając najpierw w drużynach młodzieżowych, a potem dorosłych. Musiał jednak przerwać karierę sportową, gdy jako nastolatek zachorował na gruźlicę. Terminowe leczenie pozwoliło mu wyzdrowieć, ale nie mógł już grać w rugby. W wieku 17 lat zaczął grać na scenie jako członek jednej z grup teatralnych w Limerick. Po wyzdrowieniu Harris przeniósł się do Anglii, chcąc zostać reżyserem.
Kariera aktora
Po przekroczeniu szczytu swoich sportowych zainteresowań Harris postanowił całkowicie poświęcić się teatrowi i w 1955 wstąpił do Londyńskiej Akademii Muzyki i Sztuk Dramatycznych. Talent i temperament pozwoliły młodemu aktorowi szybko zaistnieć na scenie. Jednak nie był w stanie wziąć udziału w przesłuchaniu do Królewskiej Akademii Sztuk Dramatycznych, a także został odrzucony przez Centralną Szkołę Mowy i Dramatu, ponieważ jego wiek był nieodpowiedni (24 lata). Po ukończeniu Akademii Harris rozpoczął pracę w Warsztacie Teatralnym.
Marzenie o aktorstwie w filmach spełniło się w 1958 roku. Po epizodycznych rolach w kilku mało znanych filmach, w 1960 roku dostał rolę w filmie T. Garnetta „Irresistible Beauty” - w dramacie pełnym przygód na temat rewolucji irlandzkiej. Sukces kasowy i pochwalne recenzje przygotowały grunt pod umowę z Hollywood. W ciągu następnych trzech lat aktor grał role epizodyczne w filmach niskobudżetowych, aw 1962 roku los dał mu spotkanie z gwiazdą Hollywood Marlonem Brando, z którym Harris grał w filmie „Bunt na Bounty”. Aby być na planie z takim mistrzem, Richard mógł tylko pomarzyć, ale to się spełniło.
Światową sławę przyniósł mu film „Takie jest życie sportowe” w reżyserii Lindsay Anderson (1963), w którym on, sam w niedawnej przeszłości rugby, zagrał głównego bohatera - kontrowersyjnego sportowca Franka Machina. Ta praca przyniosła mu 16. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Cannes dla najlepszego aktora, nominacje do nagrody BAFTA i Oscara.
W 1964 roku Harris dostał jedną z głównych ról w filmie „Czerwona pustynia” w reżyserii Michelangelo Antonioni, ale tym razem jego udział w filmie nie przyniósł oczekiwanego rezultatu, a rola Corrado Zellera, kochanka głównego bohatera (Monica Vitti) okazała się blada i bez wyrazu. Reżyser żałował złego wyboru, ale nic nie dało się naprawić.
Później w jego repertuarze pojawili się bohaterowie szukający przygód. W przypadkach, gdy reżyseria i scenariusz podniosły zarówno akcję, jak i film historyczny ponad przeciętność, Harris zasłużenie podzielił się sukcesem filmu. W dramacie sportowym „Hero” (zwanym również „Bloomfield” 1970) nie tylko grał gwiazdę rugby, ale także występował jako reżyser.
Aktor, który doświadczył recesji w latach 80., w ostatniej dekadzie XX wieku dużo grał w roli głównej. Wyczuwalnie starszy, z krzaczastą brodą Harris nadal gra w teatrze (tytułowa rola w „Henryku IV” L. Pirandello w Londynie), żywo wygląda w rolach drugoplanowych w hitach kinowych znanych reżyserów.
W 1997 roku Nikita Michałkow zaprosił Harrisa do swojego słynnego filmu „Cyrulik syberyjski”, w którym zagrał niezapomnianą rolę projektanta „maszyny do cięcia”.
Pod koniec kariery Richard Harris, już w podeszłym wieku, brał udział w produkcji dwóch filmów o Harrym Potterze. Grał Albusa Dumbledore'a. Aktor zgodził się na tę rolę pod naciskiem swojej wnuczki, która za wszelką cenę chciała zobaczyć jego dziadka na ekranie wraz z Harrym Potterem. Richard Harris, którego Dumbledore okazał się barwny i przystojny, nie żałował posłuszeństwa swojej wnuczce.
A ostatnią rolą filmową dla aktora była postać Jana Ewangelisty w filmie „Apokalipsa”.
Kariera muzyczna Harrisa
Oprócz aktorstwa Richard był poważnie zaangażowany w muzykę. Miał dobry głos i doskonałe ucho do muzyki. Aktor filmowy często występował jako wokalista i nagrywał całe albumy. Najbardziej godnym uwagi krążkiem, na którym zebrano utwory w jego wykonaniu, jest uważany za A Tramp Shining, zawierający trwający ponad siedem minut hit MakArthur Park autorstwa kompozytora Jimmy'ego Webba.
Zgodnie z interpretacją Richarda Harrisa, piosenka zajęła drugie miejsce na US Billboard Hot 100. Singiel sprzedał się w ponad milionie kopii. Drugi album Harrisa również odniósł sukces i nosił tytuł The Yard Went On Forever. Jego sprzedaż rozpoczęła się w 1969 roku.
Nagrody i wyróżnienia
- 1963 - Nagroda na Festiwalu Filmowym w Cannes dla najlepszego aktora ("To sportowe życie")
- 1968 - Złoty Glob dla najlepszego aktora w musicalu / komedii (Camelot)
- 1971 - Nagroda MFF w Moskwie dla najlepszego aktora ("Cromwell")
- 1971 - Brązowa Nagroda Kowbojska (Człowiek zwany Koniem)
- 1974 - Nagroda Grammy za najlepszy album konwersacyjny za nagranie audio The Jonathan Livingston Seagull
- 1993 - Brązowa Nagroda Kowbojska (Niewybaczona)
- 2000 - Europejskie Nagrody Filmowe za wkład w kinematografię
- 2000 - Nagroda na Festiwalu Filmów Wine Country za wkład w kinematografię
- 2001 - Empire Awards za wkład w kinematografię
- 2001 - Nagrody Filmowe Koła Londyńskich Krytyków
- 2002 - Richard Harris Award (w ramach nagrody BIFA, pośmiertnie)
- W 1985 roku królowa Wielkiej Brytanii przyznała aktorowi tytuł rycerski za aktywną pracę na polu kina.
- 30 września 2006 roku Manuel di Lucia, wieloletni przyjaciel Harrisa, zamówił brązową statuetkę naturalnej wielkości 18-letniego aktora grającego w badmintona. Stworzył rzeźbę Seamusa Connolly'ego. Obecnie przebywa w Keilkie w Irlandii.
- Kolejny pomnik Richarda Harrisa, jako króla Artura z Camelotu, został wzniesiony w Bedford, w centrum jego rodzinnego miasta Limerick. Rzeźbiarzem tego pomnika był Jim Connolly.
- Na BAFTA 2009 Mickey Rourke zadedykował Harrisowi nagrodę dla najlepszego aktora, nazywając go „dobrym przyjacielem i wspaniałym aktorem”.
Życie osobiste aktora
Richard Harris był dwukrotnie żonaty, ale oba małżeństwa zakończyły się rozwodem. W 1957 ożenił się z aspirującą aktorką Elizabeth Rhys-Williams. Pierwsze dziecko urodziło się w 1958 roku, otrzymał imię Damian. Kolejny syn, Jadred, pojawił się w 1961 roku. Trzecie dziecko urodziło się w 1963 roku, nazywał się Jamie. Wszystkie dzieci Harrisa poszły w ślady ojca i zaczęły pracować w filmach. Damian jest reżyserem, pozostali dwaj to aktorzy.
W 1969 roku Harris i Rhys-Williams rozwiedli się, a po chwili aktor poznał dwudziestoczteroletnią amerykańską aktorkę Anne Turkel. Po namyśle oświadczył się jej, więc pojawiło się kolejne małżeństwo. To małżeństwo trwało zaledwie kilka miesięcy i zakończyło się rozwodem.
Richard Harris cierpiał na alkoholizm, co znacznie zaszkodziło jego zdrowiu. Oprócz picia, w końcu uzależnił się od narkotyków. W 1978 roku aktor prawie umarł od zbyt dużej ilości kokainy. Po tym szoku całkowicie porzucił nałóg. Jednak nadal pił, dopóki nie rozbolała go wątroba. Potem musiałem zrezygnować z alkoholu. W 1981 roku wypił ostatni kieliszek.
W sierpniu 2002 zdiagnozowano u Harrisa limfogranulomatozę. Zmarł 25 października 2002 r. w szpitalu w otoczeniu rodziny. Prochy aktora, zgodnie z jego wolą, zostały rozrzucone po Bahamach, gdzie niedawno mieszkał.
