Świeca rzymska to produkt pirotechniczny, który wystrzeliwuje kilka ładunków w równych odstępach czasu na wysokość do czterdziestu metrów. Efekty świecy rzymskiej, czyli bardzo jasne, krótkie błyski różnych kolorów, mogą być uzupełniane przez elementy szumu i dźwięku – trzaski, gwizdy, trzaski i krótkie wybuchy. Proces wytwarzania świecy rzymskiej dzieli się na trzy główne etapy: produkcja zapraw; produkcja pocisków; wypełnienie zaprawy gotowymi muszlami.
Czy to jest to konieczne
- Na świecę:
- - tuba (papier faksowy, tapeta itp.),
- - Gazeta,
- - azotan potasu,
- - wióry magnezowe,
- - dobry klej biurowy.
- Do zaprawy:
- - szerokie arkusze papieru whatman;
- - gips lub kawałek drewnianego cylindra;
- - klej;
- - navik (długi).
- Dla muszli:
- - papier;
- - gips;
- - klej;
- - karton;
- - knot Visko;
- - pocisk wybuchowy;
- - jastrząb;
- - gwiazdy.
- Za wydalenie zarzutu:
- - muszle;
- - zaprawa długa;
- - długi knot Visko;
- - proch strzelniczy granulowany;
- - otuliny (najlepiej z kanałem centralnym, głuche)
- - jastrząb.
Instrukcje
Krok 1
Wykonywanie zapraw:
Aby wykonać zaprawę, weź papier, posmaruj go klejem i ostrożnie nawiń na klin, aż ścianki zaprawy osiągną pożądaną grubość. Następnie usuń zaprawę z wiedźmy i wysusz ją. Następnie wbijasz jeden z jego końców gipsem (lub drewnianym cylindrem) na klej, sam walec mocujesz dodatkowymi gwoździami (jeśli średnica jest duża). Po dokładnym wysuszeniu korka włóż kilka tekturowych wacików bezpośrednio na dno zaprawy.
Krok 2
Wykonywanie muszli:
Aby wykonać pocisk, konieczne jest zwinięcie wymaganej liczby rurek, z kolei rurka musi swobodnie wchodzić do zaprawy. Rurki zatkać z jednej strony gipsem, przed nawleczeniem knota. Do wypełnienia pocisku możesz wziąć dowolne gwiazdy, wymieszać je z pękającą mieszanką i wbić w pocisk. Następnie wbij zwitek na gwiazdy i zalej go gipsem. Następnie pozostawić tynk do całkowitego wyschnięcia. W dolnej części pocisku możesz nałożyć dowolny smar z dostępnej kompozycji.
Krok 3
Trzeci etap jest głównym, od tego zależy wynik. To jest produkcja ładunku miotającego. Warto zauważyć, że ładunek miotający musi składać się wyłącznie z granulowanego proszku. Proces produkcyjny wygląda następująco:
Włożyć knot do moździerza, wsypać granulowany proch strzelniczy, włożyć przybitkę i opuścić ją przy pomocy przybitki do oporu, włożyć pocisk, wbić przybitkę dołkiem kanału centralnego, włożyć pocisk i wbić dwa lub trzy głuche przybitki. Powtórz tę procedurę. Nawiasem mówiąc, nie wbijaj całkowicie zaprawy, zostaw dziesięć do piętnastu centymetrów - na wysokie strzały. Wypełnienie wykonać w taki sposób, aby knot nie uległ uszkodzeniu, pobrać ładunek ekspediujący w ilości 1/3 całkowitej wagi wsadu.